Hûd Sûresi 38 - 45. Ayetler

38.   Nuh, gemiyi yapıyordu. Kavminden Herhangi bir grup da yanından geçtikçe onunla eğleniyorlardı. Dedi ki: "Bizimle eğleniyorsanız, biz de sizinle sizin eğlendiğiniz gibi eğleneceğiz."

39.   Kendisini rezil edecek azabın kime geleceğini ve sürekli azabın kimin başına ineceğini ileride bileceksiniz.

40.   Sonunda emrimiz gelip tandır kaynayınca dedik ki: "Her birinden ikişer çift, aleyhinde hüküm geçmiş olanlardan başka aileni ve iman edenleri gemiye yükle!" Zaten onunla beraber pek azından başkası iman etmemişti.

41.   (Nuh) dedi ki: "Binin içine!" Onun yüzüp gitmesi de, durması da Allah'ın adıyladır. Şüphesiz ki Rabbim bağışlayandır, esirgeyendir.

42.   Gemi, içindekilerle birlikte dağlar gibi dalgalar içinde akıp gidiyordu. Nuh, oğluna bağırdı -ayrı bir yere çekilmişti- "Ey oğlum! Gel bizimle beraber bin! Kâfirlerle beraber olma!" dedi.

43.     O: "Ben, beni sudan koruyacak bir dağa sığınacağım," dedi. (Nuh): "Bugün Allah'ın emrinden O'nun merhamet etmesi dışında koruyacak kimse yoktur" dedi. Derken dalga aralarına girdi, o da boğulanlardan oldu.

44.   Bir de denildi ki: "Ey yer suyunu yut! Ve ey gök sen de (suyunu) tut!" Su çekildi, iş bitirildi. Gemi de Cûdî (dağı) üzerinde durdu. O zalim kavme defolun denilmişti.

45.   Nuh Rabbine seslendi ve dedi ki "Rabbim! Elbette oğlum, benim ailemdendir ve elbette senin vaadin haktır. Sen hâkimlerin hâkimisin."