Saffât Sûresi 77 - 102. Ayetler

77.   Ve onun zürriyyetini, evet onları kalıcı kıldık.

78.   Ve onun üzerine sonra gelenler arasında iyi bir nam bıraktık.

79.   Selâm Nuh'a, bütün âlemler içinde.

80.   İşte şüphe yok ki, biz iyileri böylece mükâfata nâil kılarız.

81.   Muhakkak ki, o, bizim müminler olan kullarımızdan idi.

82.   Sonra ötekilerini suda boğduk.

83.   Ve şüphe yok ki, İbrahim de onun izinden gidenlerdendir.

84.   Çünki o, Rabbine tertemiz bir yürekle geldi.

85.   O vakit babasına ve kavmine dedi ki: Siz nelere ibadet eder siniz?

86.   Bir iftira olarak mı Allah'tan başka ilâhlar diliyorsunuz?

87.   İmdi âlemlerin Rabbi hakkındaki görüşünüz neden ibarettir?

88.   Derken yıldızlara bir bakışla baktı.

89.   Sonra dedi ki: Şüphe yok, ben hastayım.

90.   Hemen ondan arkalarını çevirmişler olarak uzaklaştılar.

91.   Artık olanların putlarına gitti de alay ederek dedi ki: Yemek yemez misiniz?

92.   Size ne oluyor ki, konuşamıyorsunuz?

93.   Ve onların üzerine gizlice vararak eliyle bir vuruş vuruverdi.

94.   Bunun üzerine koşar oldukları hâlde ona yöneldiler.

95.   Dedi ki: Kendi yonttuğumuz şeye mi taparsınız?

96.   Halbuki, Allah, sizi ve yaptığınız şeyi yaratmıştır.

97.   Dediler ki: Bunun için bir binâ yapınız da bunu bir âteş içinde bırakınız.

98.   Onun için böyle bir tuzak kurmayı istediler. Artık biz de onları pek sefil kimseler kıldık.

99.   Ve dedi ki: Şüphe yok ben Rabbime gidiciyim, elbette beni doğru yola iletir.

100. Yarabbi! Bana sâlihlerden bir çocuk ihsan buyur.

101. Biz de onu pek yumuşak tabiatlı bir oğul ile müjdeledik.

102. Vakta ki onunla beraber yürümek çağına yetişti, dedi ki: Oğulcağımız! Ben, şüphe yok rüyada görüyorum ki, muhakkak seni boğazlıyorum. Artık bak, sen ne görürsün, dedi ki: Ey babacığım! Emrolunduğun şeyi yap. İnşallah beni sabredenlerden bulacaksın.